Wim (59) uit Wijk springt 61 keer uit een helikopter als eerbetoon aan zijn ouders

Wim (59) uit Wijk springt 61 keer uit een helikopter als eerbetoon aan zijn ouders

Op de vroege ochtend van 14 juni begint Wim de Gier (59) uit Wijk bij Duurstede aan de misschien wel grootste uitdaging van zijn leven. Om geld in te zamelen voor onderzoek naar darmkanker gaat hij 61 keer met zijn parachute uit een heli springen. “Ja, dit is best krankzinnig en extreem, dat geef ik toe. Ik ben de tweede persoon op de wereld die het op z’n zestigste nog gaat proberen, maar ik ga er gewoon voor.”

 

Nu heeft Wim wel wat ervaring met parachutespringen. Hij doet het al 41 jaar. “In mijn jeugd zag ik vanuit onze tuin in Loosdrecht parachutisten overvliegen die vanaf vliegveld Hilversum waren vertrokken. Ik zei tegen mijn vader: “Dat wil ik ook, pap”. Maar mijn vader zei: “Dat durf jij helemaal niet, jochie”. En die opmerking maakte juist dat ik het nog meer wilde. In 1981, ik was toen 17, maakte in mijn eerste parachutesprong.”

En nu is Wim bijna 60, een mooie leeftijd om nog eens een extreme uitdaging in zijn geliefde sport aan te gaan. Vindt hijzelf. Geïnspireerd door Maarten van der Weijden die in 2019 de Elfstedentocht heeft gezwommen, bedacht Wim zijn plan. En omdat zijn ouders allebei zijn overleden aan darmkanker koos hij als goed doel de Maag Lever Darm Stichting die onderzoek doet naar de ziekte. “Ik spring in totaal 60 keer, voor elk levensjaar een sprong. En één keer extra voor mijn collega Geert die de diagnose darmkanker een tijdje geleden kreeg.” De Gier wil 100.000 euro ophalen en heeft daarvan de helft al binnen. “Ik zoek ook nog mensen die mee willen springen voor een leuk bedrag.”

 

Om 60 keer op één dag een parachutesprong te maken maakt Wim gebruik van een helikopter

Om zo vaak te kunnen springen is er wel wat voorbereiding nodig. Daarom heeft De Gier een helikopter geregeld die hem volgens een strakke planning elke 8 minuten een sprong kan laten maken. “Met een vliegtuig zou dit allemaal veel te lang duren. Ik ga de hele dag springen van 8 uur ’s ochtends tot half acht in de avond.”Een loodzware opgave, want de klappen die je lichaam moet opvangen als je met 200 kilometer per uur een parachute uitklapt zijn groot. “Normaal spring ik 4 tot 5 keer op een dag en nu dus 60 keer. Ik ben keihard aan het trainen om mijn buikspieren die vele klappen te laten opvangen.” En ondanks dat hij 30 jaar geleden ooit eens op één dag 10 keer uit een vliegtuig sprong is dit toch wel iets extremer. “Ik was toen al helemaal kapot.”

Een hulpteam van ervaren springers, medische begeleiders en sportcoaches gaat hem gelukkig mentaal, fysiek en technisch helpen tijdens de grote dag. Ik heb Maarten van der Weijden gesproken en die zei dat pure focus je heel ver kan brengen. “Ik gebruik vijf verschillende parachutes die na elke sprong weer opgevouwen moeten worden. Dat doet mijn team, zodat ik me volledig kan toeleggen op het springen.” De Gier springt vanaf 1 km hoogte en begint stipt om 8 uur in de ochtend. “En dan dus elke 8 minuten een sprong met een paar korte pauzes tussendoor. Mijn grootste vrees is dat het windstil is, omdat het dan veel moeilijker en zwaarder is om te landen.”

 

Wim springt al sinds 1981 uit vliegtuigen

Voor Wim is het springen een levenswijze geworden. Hij deed het al honderden keren overal ter wereld. Met een parachute vanuit helikopters, vliegtuigen en luchtballonnen, maar ook hangend onder een deltavlieger. “Alleen met basejumpen heb ik niets, dat vind ik te gevaarlijk. En het mag trouwens ook niet van mijn vrouw.”

Elke sprong is weer bijzonder. Het deurtje gaat open, je hangt even aan de beugels van het vliegtuig en dan ga je. “Als ik in die vrije val zit, voelt dat als pure vrijheid. Ik ben dan in het hier en nu en denk niet aan mijn drukke werk of dagelijkse beslommeringen. Het klinkt misschien een beetje zweverig, maar het is voor mij haast meditatie. Ik voel me op zo’n moment helemaal zen.”Maar veel tijd heeft Wim niet om zen te zijn, want na 60 seconden zweven moet de parachute vaak al uitgeklapt worden. Gelukkig kan hij dankzij een speciale camera zijn luchtavontuur in 360 graden filmen en thuis nog eens rustig op de bank terugkijken.

Wim is in parachutistenland zelfs een soort wereldster en veel springers kennen De Gier. “Als ik in het buitenland mijn naam zeg dan weten de meeste parachutisten wel wie ik ben. Ik heb mijn achternaam dan ook wel mee. Het is een klein wereldje.” Wim deed dan ook mee aan verschillende recordpogingen formatievliegen, zoals in Uruguay, Thailand en boven de piramides in Egypte.

Ondanks al deze honderden sprongen zou Wim zichzelf geen adrenalinejunkie willen noemen. “Als ik een tijdje niet gesprongen heb word ik trouwens wel wat itchy, dus het is toch wel een belangrijk dingetje in mijn leven.”Op 14 juni moet het dus gaan gebeuren. Wim springt dan de hele dag uit de helikopter vanaf vliegveld Teuge bij Apeldoorn. Als eerbetoon aan zijn ouders. “Misschien kijken ze vanaf boven met me mee en dan zijn ze vast heel trots.”

Gerelateerd aan:

Reacties

Scroll naar boven